Want na lange tijd van overwegen heb ik ervoor gekozen om een deeltje van mezelf met anderen te delen. Een deeltje dat ontstaan is vanuit het afleggen van soms hobbelige wegen, maar eens zo mooie uitzichten.

Wanneer we de dingen die het ons moeilijk maken kunnen observeren met een zachte blik zonder oordeel, zonder dat er iets hoeft te veranderen, komt er ruimte vrij voor iets nieuws. Zo ook nu voel ik dat het tijd is voor een frisse wind, een creatie die al lange tijd kriebelt om naar buiten te mogen komen. Samen lichaam en geest stapje per stapje met elkaar verbinden, op en langs de mat, dat is waar ik het vanbinnen warm van krijg.

Misschien voel je zelf de goesting om te verzachten op de mat om nadien weer vanuit jouw eigen kracht verder te gaan... voel je welkom.